نوشیدنی خدایان
با توجه به تاریخ اساطیری ، کاکائو از قربانی شدن یک شاهزاده آزتک بوجود آمده ، که کشته شدن توسط دشمن را بر خیانت و ثروت پادشاهی ترجیح داد.
می گویند گیاه کاکائو از خون او شروع به روییدن کرد و برای همین این گیاه را مقدس و پاک میدانستند،که هم برای تقویت عرفان و سلوک نفس و هم برای تقویت قوای جسمی از آن استفاده شد، که به عنوان نوشیدنی مقدس به کشیشان و جنگجویان داده می شد.
امروزه گیاه کاکائو در کشور های مختلفی کشت می شود، بیشترین تولید کاکائو به ترتیب برای کشورهای ساحل عاج، غنا، اندونزی، نیجریه، برزیل، کامرون، اکوادور، جمهوری دومینیکن و پاپوآ گینه نو می باشد،البته در کشورهای دیگر نیز به صورت محدودتر کشت می شود، از جمله ماداگاسکار، مالزی، مکزیک، برخی از جزایر کارائیب، مانند گرانادا، و کوبا، و برخی از جزایر اقیانوس آرام، مانند ساموآ.
در سال 1502، برای اولین بار مردمی از غرب با کاکائو آشنا شدند،کشتی کریستوفر کلمب در جزیره گواناخا پهلو گرفت، و برای اولین بار طعم نوشیدنی شکلات را چشید. ابتدا کلمب، سپس کورتس، در قاره آمریکا با گیاه کاکائو آشنا شدند، اما فقط کورتس دانه های کاکائو را به اروپا آورد.
فرمولاسیون صنعت شیرینی و شکلات
پس از ورود دانه کاکائو به اروپا و به دلیل تجارت مکرر با مستعمرات اسپانیا در قاره آمریکا، شکلات در قاره اروپا شناخته شد،و به عنوان یک نوشیدنی که در ابتدا اسپانیایی ها همان دستور العمل آزتک ها را دنبال کردند ،و به عنوان یک نوشیدنی با افزودن بیشتر فلفل قرمز و ادویه های تند آن را می نوشیدند و سپس با افزودن شکر، دارچین و وانیل، طعم ملایمتر و شیرینتر کاکائو معرفی شد.
متن زیر خلاصه ای از تاریخ اولیه نوشیدنی های شکلاتی را نشان می دهد
(وروداز قاره آمریکا،به قاره اروپا)نسخه ای تلطیف شده در مقایسه با نوشیدنی اصلی که قوی و تند بود و به سرعت در اروپا پخش شد البته در ابتدا به عنوان دارو و محرک مورد استفاده قرار گرفت.
در ابتدای سال 1660، نوشیدنی شیرین و داغ شکلات در سراسر اروپا پخش شد،از جمله: بلژیک، آلمان و سوئیس و همچنین اتریش و ایتالیا .به طوری که استادان هنر ونیزی و فلورانسی برای هنر تهیه شکلات از جان مایع می گذاشتند. در انگلستان نیز، برای طبقه اشراف خانه های شکلات وجود داشت که میتوانستند انواع شکلات را از آنجا تهیه کنند.
سرمایه گذاری در بخش تولید محصولات پودری
سرمایه گذاری از طریق برونسپاری
در سال 1662، کاردینال صومعه برانکاچی که مقام پس از پاپ به حساب می آید بیان کرد که نوشیدن شکلات داغ باعث شکستن روزه نمی شود و میتوان در دوره روزه داری از آن استفاده کرد،و این بیانیه باعث تحریک در مصرف نوشیدنی در صومعه ها و دادگاه های اروپایی شد.
در سال 1753، کارل فون لینه، طبیعت شناس سوئدی ، درخت کاکائو را Theobroma cacao نامگذاری کرد که به معنای غذای خدایان بود.
از سال 1750 تا 1790، استفاده از شکلات در اشعار شاعرانی همچون متاستازیو، باروفالدی و پارینی توجه بسیاری را به خود جلب کرد ولی اوج شکوفایی نوشدنی شکلاتی پس از اواسط قرن هجدهم، اختصاص نوشیدنی شکلاتی به طبقه اشراف فرانسه بود.